ഗണിതത്തില്‍ തെളിയുന്ന ജീവിതവും രാഷ്ട്രീയവും
“സത്യത്തിൽ സാധാരണ വായനക്കാർക്ക് ഇങ്ങനെ ഡാറ്റ കുത്തിനിറച്ച വാർത്തകളിൽ എന്തെങ്കിലും താല്പര്യം ഉണ്ടാവുമോ? എനിക്ക് തന്നെ പലപ്പോഴും ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നാറുണ്ട്.” ഒരു യുവ മാധ്യമപ്രവർത്തകയുടെ വാക്കുകള്‍ ഇങ്ങനെയായിരുന്നു. മറുപടി നൽകിയത് മുതിർന്ന മാധ്യമഗവേഷകനായ എം. ഗോപകുമാറാണ്. “ഒരിക്കൽ സാധാരണക്കാരിൽ സാധാരണക്കാർ മാത്രമായ ഒരു കൂട്ടം ആളുകൾക്ക് ബഡ്ജറ്റിനെ കുറിച്ച് രണ്ട് മണിക്കൂർ നേരം ഞാൻ ക്ലാസ്സെടുത്തിട്ടുണ്ട്. നിങ്ങൾ പറഞ്ഞ ഡാറ്റയും സംഖ്യകളും മാത്രമുപയോഗിച്ചാണ് മുഴുവൻ സമയവും ഞാൻ സംസാരിച്ചത്. അന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞതെല്ലാം, ഒരക്ഷരം വിടാതെ അവിടെയിരുന്നവർക്ക് മനസ്സിലായിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അതുറപ്പാണ്.” ആ വാക്കുകൾ അവരെ അൽപ്പമെങ്കിലും സമാധാനിപ്പിച്ചുണ്ടാകണം.
അത്തരത്തിൽ ഒരുപാട് ആശങ്കകൾക്കും ആശയങ്ങൾക്കും ചോദ്യങ്ങൾക്കുമെല്ലാം ഒക്ടോബർ 29ന് നടന്ന ഏകദിന ശില്പശാല വേദിയായിരുന്നു. ഹിന്ദുസ്ഥാൻ ടൈംസിൽ ഡാറ്റ ജേർണലിസ്റ്റായ ശ്രീദേവ് കൃഷ്ണകുമാറായിരുന്നു ശില്പശാല കൈകാര്യം ചെയ്തത്. സങ്കീർണ്ണമായ ഡാറ്റാസെറ്റുകളുടെ സാങ്കേതികതകൾക്കപ്പുറം, ഇത്തരം വാർത്തകൾ സാധാരണക്കാർക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ പാകത്തിലാക്കുന്നതിനെ കുറിച്ചാണ് ശ്രീദേവ് സംസാരിച്ചത്. ഡാറ്റയിൽ അധിഷ്ഠിതമായ വാർത്തകൾ വിരസമാണെന്നും സാധാരണക്കാർക്ക് മനസിലാക്കാൻ കഴിയാത്തതാണെന്നും ഒക്കെയുള്ള തെറ്റിദ്ധാരണകളെയാണ് സ്വന്തം ലേഖനങ്ങളിലൂടെ അദ്ദേഹം പൊളിക്കാൻ ശ്രമിച്ചത്.
പ്രശസ്തമായ പല സ്ഥാപനങ്ങളിൽ നിന്നുമുള്ള മാധ്യമപ്രവർത്തകരായിരുന്നു ശില്പശാലയിൽ പങ്കെടുത്തവരിലേറെയും. ആഴത്തിലുള്ള മാധ്യമപ്രവർത്തനത്തെ അടുത്തറിയാൻ വിദ്യാർത്ഥികൾക്കും ഈ ശില്പശാല അവസരം നൽകി. ചുറ്റുമുള്ള ലോകത്തെ കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കാൻ ഇത്തരം ഡാറ്റ എത്രത്തോളം സഹായകരമാകുന്നുവെന്നും മനസ്സിലാക്കാൻ അവർക്ക് സാധിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ഒരു ഡാറ്റാ സ്റ്റോറി എങ്ങനെയാണ് രൂപം കൊള്ളുന്നത് എന്ന് ശില്പശാലയിൽ ഉരുത്തിരിഞ്ഞ പ്രധാന ചർച്ചകളിലൊന്നായിരുന്നു. നമുക്ക്‌ ഉത്തരം ലഭിക്കേണ്ട അടിസ്ഥാന ചോദ്യങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുകയും വാർത്ത എങ്ങനെയായിരിക്കണം എന്നതിനെ കുറിച്ച് ഒരേകദേശ ധാരണയുണ്ടാക്കുകയുമാണ് ആദ്യ പടി. വാർത്തയിലേക്ക് കടക്കുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ നമ്മൾ ശരിയായിരുന്നവെന്ന് ബോധ്യപ്പെടാം, അല്ലെങ്കിൽ സ്വയം അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്ന മറ്റെന്തെങ്കിലും നമ്മൾ കണ്ടെത്തിയേക്കാം. നമ്മൾ കണ്ടെത്തുന്ന വിവരങ്ങൾ എന്ത് തന്നെയായാലും, കൃത്യമായ സാഹചര്യങ്ങളുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ അവയെ വിശകലനം ചെയ്യുക എന്നതാണ് പ്രധാനം. അവ വായനക്കാർക്ക് വ്യക്തമാവുകയും വേണം. നമുക്ക്‌ മുമ്പിൽ കിട്ടുന്ന ഏത് ഡാറ്റയുടെയും രീതി ശാസ്ത്രത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നതും പ്രധാനമാണ്. മേൽപ്പറഞ്ഞ എല്ലാ ഘടകങ്ങളും ഒത്തു ചേരുമ്പോഴാണ് വിശ്വാസ്യതയുള്ള, വസ്തുതകളിൽ അധിഷ്ഠിതമായ നല്ല ഡാറ്റാ സ്റ്റോറി ഉണ്ടാകുന്നത്. ‘THE DECLINE OF PARLIAMENT SCRUTINY’ തുടങ്ങി ശ്രീദേവിന്റേതടക്കമുള്ള പല ലേഖനങ്ങളും ഇതിനുദാഹരണങ്ങളാണ്. ഒരു ഡാറ്റാ ജേർണലിസ്റ്റിന് ആവശ്യമായ കോഡിങ്ങിന്റെ അടിസ്ഥാന പാഠങ്ങളും ശില്പശാലയുടെ ഭാഗമായിരുന്നു.
മാധ്യമപ്രവർത്തനരംഗത്തെ പഴമയും പുതുമായും തമ്മിലുള്ള സംഘട്ടനം തന്നെയാണ് ശില്പശാലയെ മുന്നോട്ട് നയിച്ച ഇന്ധനമായത്. ഡെഡ് ലൈനുകളുടെയും യൂസർ എൻഗേജ്മെന്റ് അനലിറ്റിക്കുകളുടേയുമൊക്കെ കുരുക്കിൽ ശ്വാസം മുട്ടുന്ന യുവ മാധ്യമപ്രവർത്തകർക്ക് ഒരൊറ്റ വാർത്തയുടെ പിന്നാലെ സമയവും ഊർജ്ജവും ചെലവഴിക്കുന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടാകുമ്പോൾ, കടലാസ്സുകളിൽ മുങ്ങി തപ്പി ശീലിച്ചിട്ടുള്ള പഴയ മാധ്യമ പ്രവർത്തകർ നേരിടുന്ന വെല്ലുവിളി വേഗത്തിൽ മാറുന്ന സാങ്കേതികതയോട് പിടിച്ചു നിൽക്കുന്നതായിരുന്നു. പരിമിതികൾക്കുള്ളിൽ നിന്ന് കൊണ്ട് തന്നെ വിശ്വാസയോഗ്യവും സുതാര്യവുമായ വാർത്തകൾ ചെയ്യാനുള്ള ഊർജ്ജമായിരിക്കാം രണ്ട് കൂട്ടർക്കും ഈ ശില്പശാലയിൽ നിന്ന് ലഭിച്ചിട്ടുണ്ടാവുക.
എത്രത്തോളം വിവരങ്ങൾ നാം കണ്ടെത്തുന്നു എന്നതിനപ്പുറം, കൃത്യമായ വീക്ഷണത്തോടെയും, തുറന്ന മനസ്സോടെയും അവയെ സമീപിച്ച്, ശക്തവും സുതാര്യവുമായ നല്ല വാർത്ത സൃഷ്ടിച്ചെടുക്കുക തന്നെയാണ് ആത്യന്തികമായി ‘Data-driven journalism’ ലക്ഷ്യമാക്കുന്നത്. പഴയവരെന്നോ പുതിയവരെന്നോ ഇല്ലാതെ, കേട്ടിരുന്നവരെല്ലാം അവിടെ നിന്ന് പഠിച്ച പാഠവും അതു തന്നെയായിരിക്കാം.
